กลไกหลักในการดำเนินงานของอาฟตา คือ จะต้องมีการลดอัตราภาษีศุลกากรระหว่างกันโดยไม่ลดให้ประเทศนอกกลุ่ม

1.ลดภาษีอุตสาหกรรมและเกษตรกรรมแปรรูปทุกรายการโดยจะต้องหยอยลดภาษีลงเหลือร้องละ0-5ภายใน10 ปี สำหรับกลุ่มสินค้าลดภาษีปกติและลดภาษีภายใน 7 ปี สำหรับกลุ่มสินค้าเร่งลดภาษี

2.สินค้ารายการใดที่ไม่สามารถนำเข้ามาลดภาษีตามเวลาดังกล่าวได้ประเทศสมาชิกสามารถของสงวนสิทธิ์การลดภาษีได้

3. สิ้นค้าเกษตรไม่แปรรูป แบ่งเป็น

1.รายการลดภาษีทันที

2.ขอยกเว้นเป็นการชั่วคราว

3.สินค้าเกษตรไม่แปรรูปอ่อนไหว

4.สมาชิกสามารถไม่ลดภาษีสินค้าบางรายการได้ตลอดไป ซึ่งได้แก่ สินค้าที่มีผลกระทบต่อความมั่นคง ศีลธรรม

5.จะต้องยกเลิกมาตรการจำกัดการนำเข้า ทันทีที่ประเทศสมาชิกได้รับสิทธิประโยชน์จากการลดภาษีจากประเทศสมาชิกอื่นๆ

6.กำหนดให้สินค้าที่มีสัดส่วนมูลค่าที่เกิดขึ้นภายในอาเซียนอย่างน้อยร้อยละ40 จึงจะได้รับสิทธิประโยชน์จากการลดภาษีภายใต้อาฟต้า

7.ประเทศสมาชิกอาเซียนเดินและประเทศสมาชิกใหม่ จะมีกำหนดเวลาในการดำเนินการภาญใต้อาฟต้าแตกต่างกัน เนื่องจากสมาชิกใหม่เข้าร่วมในอาฟต้าช้ากว่า

ปัจจุบันอาเซียนมีสมาชิกทั้งสิ้น 10 ประเทศ ประกอบด้วย บรูไน อินโดนีเซีย มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ ไทย เวียดนาม ลาว พม่า และกัมพูชา อาเซียนเป็นตลาดใหญ่ตลาดหนึ่งในเวทีการค้าโลกและเป็นแหล่งดึงดูดนักลงทุนจากต่างประเทศ

   เนื้อหาในส่วนนี้จะพูดถึงการทำธุรกิจของนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จเเละนักธุรกิจที่ล้มเหลวหรือที่เคยลองผิดลองถูกมา นักธุรกิจทั้งสองลักษณะนี้เป็นที่น่ารู้ คนเราถ้าได้มีโอกาสเรียนรู้เรื่องอดีตของผู้อื่นย่อมทำให้มีโอกาสทราบถึงสาเหตุของความสำเร็จ หรือได้ทราบสาเหตุของความล้มเหลวไว้ล่วงหน้า ซึ่งสิ่งที่จะกล่าวต่อไปนี้คงเป้นประโยชน์ต่อผู้ประกอบการจะได้เรียนรู้ไว้ล่วงหน้า

สินค้ามีลักษณะเฉพาะตัว การหาสินค้าดแทนทำได้ยาก การแข่งขันจะต่ำราคา ถ้าสินค้ามีคุณภาพพื้นฐานทั่วไป แต่กำหนดรคาไว้สูง การแข่งขันจะมีสูงตาม เพราะสามารถผลิตทดแทนง่าย กำไรเป็นตัวจูงใจให้แข่งขัน ในขณะที่สินค้าคุณภาพสูง แต่ราคาพื้นฐาน การแข่งขันจะต่ำ เนื่องจากมีส่วนต่างของกำไรน้อย

เป็นที่น่าแปลก  ที่คนบางคนทำธุรกิจแล้วประสบผลสำเร็จง่ายดาย  ในขณะที่  อีกหลายคนทุกธุรกิจต้องดิ้นรนแถมยังไม่ประสบความสำเร็จอีกด้วย  ทั้งนี้อยู่กับโอกาสของคนที่ไม่ต้องดิ้นรนและประสบความสำเร็จนั้นรู้จักและเข้าใจการนำเอาประโยชน์ของวิชาการมาใช้

เมื่อสิบปีเศษ  มีผู้ประกอบการท่านหนึ่งมาพบข้าพเจ้า  เล่าให้ฟังถึงปัญหาของธุรกิจ  เขามีร้านขายของจำพวกจักสานที่ใช้วัสดุผลิตหลายประเภท  เช่น  ตะกร้าขนาดต่างๆสานจากเปลือกนอกของหวาย   ตะกร้าสานจากไส้ในของหวาย  สานจากผักตบชวา  สานจากไม้ไผ่ที่ผ่าเป็นแผ่นบางๆ  เป็นต้น  อาจกล่าวได้ว่าจักสานรูปแบบต่างๆ หลายชนิดตามประโยชน์ใช้สอย  เช่น ตะกร้าใส่เสื้อผ้าใส่ของเด็กอ่อน  ใส่ต้นไม้  ดอกไม้  ผลไม้ กระเช้าของขวัญปีใหม่ หลายประเภท  โดยตั้งร้านเก็บรวบรวมผลิตภัณฑ์จากแหล่งผลิตสินค้าจักสาน  ในหมู่บ้านชนบทตามแหล่งที่ชาวบ้านสานกันเป็นอาชีพ  ทางร้านจะรับมาขายอย่างเดียว  ต่อมาสินค้าชนิดเดียวกันจากประเทศจีนส่งเข้ามาโจมตี